WINEFOODMUSIC LIVE - MICHEL FUGAIN

Gérard Bertrand : Hallo allemaal, het is vrijdag, het is 19 uur, we zijn trouw aan onze afspraak voor de live Wine Food Music, we zijn bij Chef Laurent Chabert. Welkom Chef

Chef Laurent Chabert : Hallo allemaal!

Gérard Bertrand : En we hebben vanavond het voorrecht om onze vriend Michel Fugain te verwelkomen.

Michel Fugain : En Hop Là

Gérard Bertrand : Goedenavond Michel.

Michel Fugain : Hoi vrienden, hoe gaat het?

Gérard Bertrand : Hoe gaat het?

Michel Fugain : Geweldig goed! Met jullie kan het alleen maar beter gaan, Gérard.

Gérard Bertrand : Ik ben jaloers omdat ik weet dat jullie nog dichter bij de zee zijn dan ik. Wij zijn niet ver weg, maar jullie zijn gewoon naast de deur, ik geloof dat jullie op Corsica zijn.

Michel Fugain : Ik woon hier al een behoorlijke tijd. Ik ben op Corsica, ik ben op Corsica in quarantaine geweest, ik heb al twee maanden, zelfs al tweeënhalve maand op dit eiland doorgebracht, dat op zich al een soort van quarantaine is, dus dat is goed gegaan, ik loop hier niet veel risico omdat ik een beetje grond heb, dus alles is goed.

Gérard Bertrand : Je ziet er goed uit! Onze vriend Chef Laurent Chabert. Waar ben je geweest Laurent?

Chef Laurent Chabert : Ik ben in de Cap Corse geweest

Michel Fugain : Ja, dat is het begin van de Cap Corse, net na Bastia.

Chef Laurent Chabert : En daarna heb ik ook 9 maanden in Porto Vecchio doorgebracht, in de baai van Santa Julia

Michel Fugain : Het is een prachtige plek, de baai van Porto Vecchio is heel mooi.

Chef Laurent Chabert : Vanavond gaan we de producten van Corsica herontdekken, de langoustine en de denti.

Gérard Bertrand : Wat ga je vanavond voor ons koken?

Chef Laurent Chabert : Voor het eerste gerecht, voor de eerste wijn, dat wordt de langoustine, ik heb het net gekookt, zodat het makkelijker is tijdens de live en natuurlijk de denti.

Gérard Bertrand : Het is een vis uit Corsica, dat wist ik niet

Michel Fugain : Het heet zo omdat het twee tanden vooraan heeft, waardoor het heel herkenbaar is. Laurent, neem het me niet kwalijk, maar de beste denti die ik ooit heb gegeten, heb ik gegeten omdat de vissers van Île Rousse ons hadden uitgenodigd op de rotsen waar een rood lichtbaken staat en dat is heel herkenbaar, daarom noemen we het Île Rousse, en ze hebben gewoon een denti gekookt in een vispan in zeewater en het was een puur wonder, er was niets anders dan de vis en het zeewater.

Gérard Bertrand : Het is geweldig en tegelijkertijd is het 19 uur en iedereen die naar ons kijkt begint te watertanden. En wat krijgen we daarna?

Chef Laurent Chabert : En daarna een kanetje, ik heb het net helemaal voorbereid, het komt van een producent hier vlakbij Carcassonne, het dijbeen gaan we confiteren en daarna bakken, geserveerd met een kleine pesto-salade met knoflookbloem.

Gérard Bertrand : Dus Michel werkt, ik ben zoals jij, ik ga een beetje drinken, dus wat ik je voorstel Michel is om een rustig drankje te doen, we gaan de Clos du Temple drinken, een rosé. Ik heb groot nieuws voor je, het nieuwe jaargang is net uitgeroepen tot beste wijn ter wereld door Drinks Business, dat is het grootste tijdschrift dat rosé's beoordeelt in de wereld en dat is gevestigd in Londen, er is een jury van experts die het als nummer 1 ter wereld heeft geclassificeerd, dus we zijn erg blij omdat het echt een geweldige rosé is, in een fles in de vorm van een tempel, we hebben geluk want we kunnen proosten, ook al is het virtueel Michel, we gaan het allebei proeven, en voor iedereen die naar ons kijkt, proost als je een drankje doet, we zijn blij dat je hier bent. déconfiner.

Michel Fugain : Het is een wijn voor mannen.

Gérard Bertrand : In feite is hij multidimensionaal, omdat hij krachtig is en tegelijkertijd levendig, dat wil zeggen dat hij de horizontaliteit, de verticaliteit en de diepte heeft die niet gemakkelijk is voor een rosé en omdat het een rosé is die in eikenhouten vaten is gevinifieerd, en dus onder dezelfde omstandigheden als een grote witte wijn is gevinifieerd, het is een groot terroir met kleine opbrengsten in Cabrières, het is een prachtig terroir van zowel schist als kalksteen, het is een samensmelting die deze unieke smaak geeft waar we in de mond van watertanden. Het is spannend omdat we de rosés in de wereld van de grote wijnen hebben geplaatst en dat was een uitdaging voor ons.

Michel Fugain : Hij is prachtig van smaak, hij is schitterend!

Gérard Bertrand : Ik heb gezien dat er toch een beetje nieuws voor jou was omdat je iets hebt gedaan, we gaan daar binnenkort naar kijken maar, je hebt iets bijzonders gedaan dat "Les Chevaux Sauvages" heet, kun je ons daar een paar woorden over vertellen?

Michel Fugain : Luister, het is iets dat we hebben gedaan zodra we in lockdown gingen met mijn hele team en mijn vrienden die ik op een manier mis die je je niet kunt voorstellen, we zeiden goed, laten we iets doen, laten we iets doen en toen zagen we al onze vrienden en collega's die zeiden dank je wel aan de zorgverleners en ik zei goed, laten we …

Muzikaal moment

Michel Fugain : We doen en we merken dat er nummers zijn die over het leven van begin tot eind gaan en voor mij is dat geweldig.

Gérard Bertrand : Dus Michel, we gaan het bekijken en voor iedereen die ons kijkt, geniet van deze paar minuten die je in première gaat zien, we kijken!

Muzikaal moment

Gérard Bertrand : Dus zijn jullie net zo meegesleept als Michel omdat hij daar in lockdown was, maar met de energie die je hebt gestuurd, dat zijn echt de wilde paarden!

Michel Fugain : Ik heb dit beeld, het is ongetwijfeld een visie van een artiest, maar voor mij waren de wilde paarden een groep jongeren met lange haren die renden met hun haren die achter hen wapperden en ik dacht, verdomme, dat is de opvolging, dat is wat eraan komt en dat gaat de wereld veranderen, verdomme.

Gérard Bertrand : Je weet dat een idee de wereld kan veranderen en jullie in de creatieve wereld kunnen mensen meeslepen en het is waar dat, met de emoties die jullie overbrengen, het toch vrij bijzonder is omdat er niet veel beroepen zijn zoals dat, wij doen het, maar we doen het door interactie, dat wil zeggen dat we een wijn kunnen maken en mensen op afstand kunnen ontroeren, maar we zijn niet altijd verbonden, jullie ook niet, maar het feit dat je zo op het podium staat voor duizenden mensen, je straalt een energie uit die toch vrij ongelooflijk is. Ik neem aan dat je ernaar uitkijkt om weer op het podium te staan?

Michel Fugain : Het is verschrikkelijk, ik mis het op een ongelooflijke manier, maar we hebben niet zulke verschillende beroepen, Gérard, het zijn menselijke beroepen, we werken voor mensen. We zeiden buiten de uitzending, ik ben geen man die van gastronomische restaurants naar gastronomische restaurants gaat, zeker niet, vooral omdat ik samenwoon met een veganist, dus dat wil zeggen dat het niet in de haak is. Maar wat ik leuk vind, is de finaliteit van het eten, een goede tafel, een goede maaltijd, er is een mise en scène, we doen heel vergelijkbaar werk.

Gérard Bertrand : En je weet, ik herinner me omdat toen je kwam spelen op Château L'Hospitalet, dus vaak stel ik de vraag aan de artiesten, hebben jullie ooit gezongen tussen de wijnranken? Er zijn heel weinig artiesten die tussen de wijnranken hebben gespeeld, ik wist niet hoezeer muziek goede vibes geeft omdat het echt heel goed is voor de druiven, die positieve golven die jullie overbrengen, de wijn wordt elk jaar beter, ik denk dat tijdens het jazzfestival eind juli, wanneer de druiven beginnen van kleur te veranderen, het heel inspirerend is omdat je weet dat we vaak muziek opzetten tijdens de vinificatie en vaak zijn er veel wijnmakers die klassieke muziek opzetten en dat is waar, omdat het feit dat dit muziek- en jazzfestival tussen de wijnranken plaatsvindt, een impuls geeft en de mensen in harmonie zijn, dus ik zei ook eerder dat in de wereld van morgen we de natuur iets meer moeten respecteren omdat we daar een beetje op hebben ingehakt en dus hebben we vragen te stellen over hoe we vriendelijk kunnen zijn voor de natuur.

Michel Fugain : Het lijkt me vanzelfsprekend en de strijd zal ook moeilijk zijn met wat ik de wereldwijde geldkwestie noem, dat wil zeggen de financiers die altijd de dingen willen doen die hen het minst kosten, maar we merken dat er ook werk te doen is met de burgers die een beetje civisme missen, we hebben het aantal maskers gezien die op de grond liggen en die rommel maken bovendien. Ik vindt dat er werk aan de winkel is, een bewustwording die afhangt van onderwijs, misschien een paar klappen onderweg, wie is dat?

Gérard Bertrand : De Chef is klaar!

Chef Laurent Chabert : Hier is de kreeft.

Michel Fugain : Dus Laurent, met wat drink ik deze kreeft, eerder de Clos du Temple?

Chef Laurent Chabert : Clos du Temple, dat is de perfecte combinatie.

Michel Fugain : Met Clos du Temple lijkt me dat vanzelfsprekend.

Chef Laurent Chabert : Dus, we hebben een bouillon van de kreeft gemaakt die we lichtjes hebben gegeleerd, die koud wordt geserveerd. De kreeft die ik vanmorgen heb gekookt en daarna hebben we een shiso-sorbet toegevoegd die een beetje peperachtige smaak zal geven, en het laatste kleine ding is de zwarte knoflook, gemarineerd in zeewater.

Michel Fugain : Bied je dingen aan rond de kreeft omdat het niet zo smaakvol is, de kreeft?

Chef Laurent Chabert : We hebben de bouillon van de kreeft tot het maximum ingekookt om zoveel mogelijk smaak te geven.

Gérard Bertrand : Michel, ik ben klaar, kijk!

Michel Fugain : Gérard, ben jij degene die proeft?

Proefmoment

Gérard Bertrand : Heerlijk!

Michel Fugain : Jij proeft en ik drink.

Gérard Bertrand : Kijk! En dit zijn gerechten die we op de kaart van Château L'Hospitalet zullen terugvinden, aangezien het restaurant vanavond weer opent, we hebben Dominique Rieux en zijn band die een jazzdinerconcert ter plaatse geeft, Michel ik heb goed nieuws, we gaan het jazzfestival van 22 tot 26 juli houden, het zal een van de weinige festivals zijn die in het zuiden van Frankrijk zal plaatsvinden, dus we hebben voorzorgsmaatregelen genomen, omdat we de capaciteit met 30% hebben verminderd en we gaan toch een festival houden omdat ik denk dat het belangrijk is dat het leven weer op gang komt en dat mensen weer veilig naar muziek kunnen luisteren.

Michel Fugain : En het is geweldig dat je dat doet, want ik zeg het je, je moet het voorbeeld geven, want wij kunnen blijkbaar niet meer op een podium staan voor het najaar van 2021, dat was september-oktober 2021, dat is de officiële datum voor de producenten, dus als alles goed gaat, ik duim, als alles goed gaat kunnen we misschien in januari weer beginnen, dat zou echt fijn zijn, we worden gek, ons vak is volledig verwoest. Er verandert zoveel, zelfs in de ziel van de mensen, dus we willen ze weer inhalen, we willen bij hen zijn om eerst die soort affectieve steun te bieden en dan om te voelen, om te voelen wat er gaat komen.

Gérard Bertrand : En gewoon om te leven, want uiteindelijk kunnen we niet stoppen met leven en vooral niet stoppen met doen wat we het meest houden, want wat we het meest houden is samen zijn, want als we alleen op een onbewoond eiland zijn, vervelen we ons enorm en de muziek en de combinaties van gerechten en wijnen en samenleven, dat heb je gezegd. We doen een diner een beetje eerder, daarna is er de show en dan is er de After Jazz, dus we beginnen om 7 uur 's avonds en eindigen om 3 uur 's nachts en we zijn gelukkig en we houden ervan om te delen

Gérard Bertrand : Ik weet niet hoe je het doet, ik wilde je een vraag stellen omdat ik nieuwsgierig ben, ik zeg tegen mezelf dat je zwemt in de bron van de jeugd omdat je een energie hebt die altijd vernieuwd is, die altijd daar is, wat is jouw geheim?

Michel Fugain : Er is geen geheim Gérard, ik heb zeker de analyse gemaakt van wat je zegt, hoe heb je nog zo veel energie, ik word over twee jaar 80.

Gérard Bertrand : Het is ongelooflijk!

Michel Fugain : Ik geloof dat het ons vak is dat dat doet. Dat wil zeggen, zolang je de blik hebt die vol energie is, heb je geen leeftijd, je hebt de leeftijd van je blik. Zodra je een blik hebt dat vermoeid is of geen zin meer heeft of niet meer gulzig is en geen verlangen heeft

Gérard Bertrand : En dus zeg je dat er geen geheim is?

Michel Fugain : Nee, er is geen geheim, maar in feite heb ik het leven geleefd dat ik wilde leven, ik leef in een groep, ik leef met een groep, daarom zeg ik je dat we elkaar missen. We creëren en doen het in een groep. De wereld kan om je heen instorten, maar je weet het goed, in een zaak zoals de jouwe, dat wil zeggen de restaurant- en hotelbusiness, als je geen bulldozer bent, ben je dood!

Gérard Bertrand : Tegelijkertijd draag je het team, maar het team draagt jou!

Michel Fugain : Maar natuurlijk, meer energie plus meer energie maakt een absoluut onstuitbare energie.

Gérard Bertrand : Dus Chef, wat hebben we aan energie voor de tweede? plat ?

Chef Laurent Chabert : De denti !

Gérard Bertrand : De vis die bijt, de denti !

Chef Laurent Chabert : De denti, ik heb het op de barbecue bereid, ik hou van de kleine barbecue smaak met de vis en vooral met de rode wijn.

Gérard Bertrand : Hier is de wijn Or & Azur, het is eigenlijk gemaakt in de Languedoc en het is een wijn die biologisch is en bovendien Bee Friendly, dat wil zeggen dat we de bijen respecteren, we zijn nog meer dan biologisch. Het is een rode wijn uit de Languedoc die geweldig is, ik proost met jou Michel en ik denk dat het goed zal gaan met de denti. Ik drink graag lichte rode wijnen bij vis.

Michel Fugain : Ja, ik ben het daarmee eens, vis die absoluut witte wijn naast zich wil, dat is niet verplicht.

Gérard Bertrand : Er zijn twee druivensoorten die goed werken met vis, dat is de Pinot Noir natuurlijk en ook wanneer het op basis van grenache is, omdat dit druivensoorten zijn die vrij lichte wijnen geven, je hebt geen vlees nodig voor de rode wijn om door het vet van het vlees te worden opgenomen, terwijl dat hier goed werkt

Proefmoment

Gérard Bertrand : De denti, jij hebt het voorrecht om het vaak te eten en je hebt me verteld dat het een van de beste vissen is die je ooit hebt gegeten

Michel Fugain : Nee, de kapoen hier op Corsica is heel goed, ik vraag me af of ik de kapoen niet liever heb dan de denti.

Gérard Bertrand : Heb je tijd om te vissen of niet?

Michel Fugain : Nee. Ik zou tijd hebben, maar het is niet mijn ding, ik ben geen visser, ik ben geen jager, ik ben een dromer

Gérard Bertrand : Zoals je je leeftijd hebt genoemd, wil ik je gewoon een vraag stellen: hoe doe je dat als je, zoals jij, de kans hebt om, ik heb zes decennia berekend en de 7e die begint, ervaringen te hebben? Wat is jouw kijk op de periodes die het meest zijn gemarkeerd en die waarin je het meest in overeenstemming was met de tijd?

Michel Fugain : Ik ga je iets antwoorden dat voor de hand liggend lijkt omdat er succes is geweest, het was een enorm succes, het was de tijd van de jaren zeventig omdat het jaren van vrijheid zijn, dat wil zeggen dat de jaren van vrijheid die de jongeren van vandaag nooit zullen kennen, als je er met hen over praat, weten ze niet wat het betekent, ze kunnen het zich niet voorstellen. Wat ik vooral onthoud, is de manier waarop de samenleving waarin we hebben geleefd is geëvolueerd, want je spreekt inderdaad over 70 jaar, 65 jaar van observatie, van het snuffelen aan een samenleving, ik ben de zoon van een arts, een zeer humanistische arts, zeer politiek betrokken, ik heb nooit iets in mijn leven gedaan zonder na te denken over het oordeel van mijn vader, nooit, zelfs nu nog, terwijl mijn vader er niet meer is. Ik heb deze samenleving zien evolueren en ze is geëvolueerd in de tegenovergestelde richting van alles wat we in de jaren 70 hebben kunnen dromen, die jaren van vrijheid waren, dus vanaf de jaren 80 en 90 noem ik de jaren cadeauverpakking omdat er niets in zat en alles in een mooi papier was, in de jaren 90 was er niet veel, niets interessants en vanaf 2000 wordt het totale ellende met problemen die zich kruisen met terrorisme. Dus wat blijft er voor mij over? Deze soort kloof van de jaren 70 die ongelooflijke jaren waren van creatie, want muzikaal gezien, wat er in die tijd is gebeurd, is ongelooflijk.

Gérard Bertrand : Is het vandaag, met de inbreng van techniek, want ik zie het in mijn beroep, er zijn balansen geweest, als je wilt, en de oenologie heeft veel bijgedragen, daarna was er standaardisatie en nu keren we terug naar de oorsprong. Heeft de techniek in de muziek een balancerend effect gehad? Vind je vandaag een creatieve impuls die ervoor zorgt dat we iets meer puurheid terugvinden in wat mensen doen? Hoe analyseer je de bijdrage van alle techniek, de informatica, de bijdrage aan de muziek?

Michel Fugain : De techniek heeft blijkbaar veel dingen gebracht, het heeft, net als in jouw beroep, de standaardisatie gebracht, dat wil zeggen dat er muziek is die als het ware uit de fabriek komt.

Gérard Bertrand : Het is geformatteerd!

Michel Fugain : Wat normaal gesproken meer waarde zou moeten geven aan het ambacht dat zowel creatief is, doet het niet altijd, omdat het publiek ook is veranderd, het is consument, het weet niet wat we hem geven, maar het neemt het.

Gérard Bertrand : En vandaag, als je drie artiesten zou moeten noemen die je inspireren?

Michel Fugain : Paul McCartney, Stevie Wonder voor de creatie zowel melodisch, er zijn ongelooflijke stemmen die ik al heel lang leuk vind, Michael McDonald, zulke mensen, dat zijn dingen die een beetje aan de randen liggen, wanneer je de stem van Michael McDonald hoort, is het geen mooie stem, het is een stem die je hart pakt omdat er een energie en een kracht in zit, dus Paul McCartney is een genie, hij is degene die ons de deuren en ramen opende

Gérard Bertrand : Het is fantastisch, als we een beetje naar jouw parcours kijken, ben je altijd vooruitstrevend geweest, omdat je zowel componeert, speelt, zingt en je was een van de eersten die shows deed, je hebt musicals gedaan, je hebt je band gedaan, enzovoort. Dus, wat betekent het om vandaag de dag vooruitstrevend te zijn?

Michel Fugain : Vooruitstrevend zijn vandaag de dag betekent dat je ofwel niet gehoord wordt, of dat je jezelf vooruitstrevend hebt genoemd, of dat de beautiful people je vooruitstrevend hebben genoemd, ze plakken je een avant-garde label op, en dan geniet je en vergeet je, zo is het

Gérard Bertrand : Dat betekent Michel, als ik dat zeg, dat jij altijd een paar seconden voorliep op wat er zou gebeuren en dus heb je bewegingen gecreëerd omdat je deel uitmaakt van de mensen die generaties hebben geïnspireerd, trouwens er zijn artiesten, jonge artiesten die recentelijk je nummers hebben gecoverd, hoe voelt dat voor je als de hele jonge generatie je nummers zingt, wat doet dat met je als je dat ziet?

Michel Fugain : Mijn eerste reactie was, dat is dom, ze zetten geen voet in de mierenhoop, ik had gewild dat ze echt iets anders deden met iets dat van ver komt. Maar een melodie heeft geen leeftijd, het hangt alleen af van de manier waarop je het interpreteert, ik geloof niet dat het een kwestie van leeftijd of periode is, want als je naar nummers luistert die nu komen en die 50 of 60 jaar oud zouden kunnen zijn, en alles wat ik om me heen hoor, wacht ik op degene die me dat laat zeggen, we zullen er lang bij blijven.

Gérard Bertrand : Zing je soms polyfonieën?

Michel Fugain : Nee, dat is echt cultureel, dat is echt identitair. Als je het analyseert is het niet ingewikkeld, maar het is een manier om je stem te gebruiken die alleen de Corsicanen, de Napolitanen, de Sicilianen gebruiken, dat wil zeggen zeer getimbreerde stemmen, je weet dat polyfone zang eigenlijk zang was die in de kerken was, het waren herders die het zongen omdat er geen gerst in de kerken was en zij die de liturgische zang deden.

Gérard Bertrand : Ik hou veel van polyfonie en als ik kijk naar hoe hij zingt, ik was laatst op Corsica, en als ik mijn vrienden zie gregoriaans zingen, doet me dat denken, het maakt een verbinding omdat het uit de ingewanden komt, het komt uit de buik, het opent de chakra's. Het is muziek die verheft waar je haren van gaan groeien. Voel jij hetzelfde?

Michel Fugain : Met de tijd groeien mijn haren helemaal niet meer!

Gérard Bertrand : Dus Chef, wat hebben we nu, want we gaan Michel de Château L’Hospitalet 2018 drinken.

Michel Fugain : Ik heb daar al mee gegeten.

Gérard Bertrand :  Ik heb gehoord dat je een goede lunch hebt gehad vanmiddag.

Chef Laurent Chabert : Hier is de eendenfilet die rosé is gekookt, gewoon de groene bonen uit de tuin, de eerste die we hebben, gewoon knapperig gekookt met een apicius saus, met een paar specerijen

Michel Fugain : Wat is een apicius saus?

Chef Laurent Chabert : Met een paar specerijen, met onze honing en een beetje sojasaus en komijn

Gérard Bertrand : Omdat we op Château L’Hospitalet wijn maken, maar we maken ook een beetje honing en olijfolie, alles biodynamisch. En we kunnen niet wachten om je weer te zien om dit alles te delen. We hebben nog iets te delen met een klein liedje dat een revolve zal zijn dat ons een paar jaar terug zal brengen

Muzikaal moment.

Gérard Bertrand : Het leven is een goed moment en was het een goed verhaal? Het is een mooi verhaal en het is waar dat als we jouw enthousiasme zien, want in enthousiasme zit Teos, er is God, en dat is belangrijk omdat mensen dat woord niet herinneren, jij belichaamt echt enthousiasme en iedereen heeft een parcours gehad en als ik je op het podium zie en als ik je hier zie omdat het een tijdje geleden is dat we hebben gesproken, ben ik onder de indruk en tegelijkertijd is het geweldig om dit te delen met onze vrienden die hier vanavond zijn en ik hoop dat we contact zullen houden voor de komende jaren omdat je pas aan het begin van je carrière bent.

Michel Fugain : Ik heb mezelf beloofd niet te komen met een rollator.

Gérard Bertrand : Dat wil zeggen, je kwam in 2011, dus we gaan niet twintig jaar meer wachten. Spring je nog steeds evenveel op het podium of niet?

Michel Fugain : Dat kan me overkomen, maar toch iets minder!

Gérard Bertrand : Ik kijk naar iets bij de artiesten, dat zijn de steunpunten, omdat ik een voormalige sporter ben, zoals je weet, ik ben een voormalige rugbyspeler en dus had je sneakers aan als je op het podium stond en vorig jaar was er Greg David. et ik heb naar zijn dijen gekeken, hij had dijen van topsporters, je weet wel, als je danst of zingt. Er was ook de zangeres Texas die de hele avond van het ene naar het andere einde van het podium rende, en dat is een grote prestatie. Dus jullie zijn toch atleten, want je moet wel in topvorm zijn als je dat elke avond doet. Doe je een beetje aan core-training of doe je niets?

Michel Fugain : Ik heb een tuin, het is waar dat dit allemaal bestaat, we zijn fysiek in vorm, maar dat neemt niet weg dat je niet aan de regel ontsnapt vanaf 50 jaar. Als je 's ochtends opstaat en je hebt nergens pijn, dan ben je dood.

Gérard Bertrand : Maar je weet dat er hier een man was die Antoine Verda heette, een figuur uit de regio, een wijnboer die de zaak van de wijnboeren verdedigde en die zei: ik wil sterven, maar staand. De mooiste dood is om staand te sterven, nietwaar? Ik wil een klein knipoogje geven aan onze vrienden van Sodibo, omdat zij vandaag de wijnen hebben geleverd en zij vertegenwoordigen ons vandaag op Corsica. We bedanken hen voor de levering, ze zijn door heel Corsica. Michel, als je deze zomer in de buurt bent, ben je van harte welkom! Vindt je het leuk? Michel, ik wens je vooral een heel mooi weekend, een fijne zomer en laat het me weten als je in de buurt bent, en zodra je de nieuwe show lanceert, houd me op de hoogte.

Michel Fugain : Oké Gérard! Ik groet iedereen, hallo Laurent, hallo Pierre!

Gérard Bertrand : En bedankt aan iedereen die ons vanavond heeft gevolgd, en tot volgende vrijdag voor een andere mooie avond, tot snel Michel!

Michel Fugain : Dank je en tot snel!

Gérard Bertrand : Chao!